ذی نفع بودن در دعاوی مطروحه ی دیوان عدالت اداری

یکی از شرایطی که در خصوص خواهان برای طرح دعوی در هر دادگاهی از جمله دیوان عدالت اداری مطرح می شود، ذینفع بودن است اما خصوصیاتی که در مورد ذینفع در آیین دادرسی مدنی وجود دارد، در دعاوی مطروحه دیوان به واسطه ی وظیفه حائز اهمیتی که در زمینه حفظ منفعت عمومی و دفاع از حقوق و آزادی های شهروندان ایفا می کند؛ روند متفاوتی را در پیش گرفته است. به گونه ای که، با توجه به خصلت دعاوی اداری، طرفین دعوی سازمان اداری یا مقام اداری و شهروند می باشند، ما با معنای گسترده ای از نفع عمومی در اعمال اداری روبروییم؛ از این رو مفهوم ذینفع در دعاوی اداری براساس مخاطبان تصمیم اداری برداشت می شود. بنابراین، با بررسی وصف و جایگاه خواهان و برداشت ذینفع بودن او در دعاوی مطروحه دیوان عدالت اداری و وجوه افتراق و اشتراک آن با آیین دادرسی مدنی مشاهده می شود که ذینفع بودن در دعاوی مطروحه ی دیوان بسته به تصمیماتی که در آن نفع شخصی است؛ ذی نفع خصوصی و در خصوص تصمیماتی که در آن نفع عام است؛ ذی نفع عمومی و به نوعی تسری مفهوم نفع عام از شعب به هیات عمومی و گستردگی مفهوم ذینفع مطرح می شود.